Vayishlach delves into the evolution of Jewish identity, tracing Jacob's transformative journey towards becoming Israel. Departing from the previous portion, where Jacob goes into exile, this narrative centers on his return and the intricate process of identity transition. The text emphasizes the importance of grappling with political challenges as a prerequisite for embodying the identity of 'Israel,' who contends with God and men.
A crucial moment unfolds in Jacob's encounter with Esau, where fear takes a central role. Rashi's commentary sheds light on the dual nature of Jacob's fear—fearing potential harm to himself and the prospect of causing damage to others. This nuanced fear reflects the lingering influence of an exile's moral code, which hinders the ability to confront and defeat the enemy.
While Jacob still grapples with a real enemy in the incident of Shechem, his sons understand the necessary course of action for existence in the Land of Israel. The narrative concludes with Jacob returning to Bethel, having acquired the conviction required by the Jews of the Land of Israel—a level exemplified by one who knows how to fight to defend themselves and their Land.
Toldot delves into Jacob and Esau's identity dynamics, representing Abraham and Isaac's ideals. The struggle within Rebecca's womb symbolizes their dispute over material and spiritual realms. Jacob, inclined towards spirituality, grapples with reconciling and inheriting the material world. Despite historical challenges, Jews reconcile with the world, as seen in the return to Zion and Israel's establishment. Esau's descendants (Rome) dominate the material but seek assurance in Christian theology for the world to come. Toldot depicts Jacob's transformative journey, integrating both worlds and evolving into Israel.
"İshak'ın Bağlanması kafa karıştırıcı bir soruyu gündeme getiriyor: Tanrı neden kurban edilecek olan İshak'ı değil de İbrahim'i sınadı? Haham Judah Loen Ashkenazi, bu duruşmanın niteliklerin çatışmasını derinlemesine incelediğini açıklıyor: İbrahim'in sevgi dolu iyiliği (Hesed) ve katı adaleti (Gevurah) İshak temsil ediyordu.
Derin ders mi? Isaac'in hayatının kurtarılmaya ihtiyacı olsa da fedakarlık yapma isteği hayatın önemini değiştirdi. İnsanlığın armağanı, sunakta İshak'ın yerini alan koçunkine benzer şekilde, yaşam verme ve koruma arasındaki dengede yatmaktadır."
The divine command, "go forth," compels Abraham to separate from his followers, initiating a transformative mission. Initially establishing a monotheistic community, he's tasked to build a nation to rectify societies. This dual vision distinguishes Abraham, becoming Abraham "the father of many nations." His circumcision symbolizes spiritual and physical distinctiveness. To influence the world, maintaining Jewish particularity, instead of assimilation, becomes the path to blessing and a cosmopolitan mission. Shabbat Shalom.
Tevrat'ta Nuh'un haftalık bölümünde yer alan Babil Kulesi anlatımı, insanın dağılışının sırlarını ortaya çıkaran harika bir hikaye olarak karşımıza çıkıyor. Şiddet, hırsızlık ve sel nedeniyle kendi kendini yok eden bir neslin ardından, bu olayların tekrarını önlemek için bir kule inşa edilir. Bu totaliter çaba, bireysel farklılıkların kolektif katılımla ortadan kalktığı birleşik bir insanlık arayışındadır. Başarısız olan girişimler, özellikle Asur'un kurucusu Ashur'un, isyanların zalimce dönüşmesinin tuzaklarını ortaya çıkaran sonraki çabalarını teşvik eder. Son olarak İbrahim, kimliği empoze etmeyi değil, farklı insanlık için bir buluşma noktası olmayı amaçlayan ve İsrail halkı için çeşitlilik içinde birliği vurgulayan bir yol gösterici olarak ortaya çıkıyor.
Makale, pastoral ve doğa merkezli bir şekilde kutlanan bir Yahudi festivali olan Sukkot'un ayırt edici özelliklerini araştırıyor. Bu tatil sırasında Yahudi ruhu ile doğal dünya arasındaki derin bağlantıyı araştırıyor. Doğayla ilgili kısıtlamalar veya kaygılar içeren diğer birçok Yahudi festivalinden farklı olarak Sukkot, çevreyle uyumlu ve neşeli bir etkileşim sunuyor. Yahudi halkı ile doğa arasındaki birliği simgeliyor ve maneviyatın evrensel boyutunu yansıtıyor.
Haham Kook'un öğretilerinden yararlanan yazar, doğadaki kutsallığın tüm uluslara ait olduğu, aşkın kutsallığın ise Yahudi halkının benzersiz bir alanı olduğu fikrinin altını çiziyor. Sukkot, dünyanın her yerinden bireylerin kutlamak için bir araya geldiği bu iki kutsallık biçiminin uzlaşması olarak tasvir ediliyor. Kutsal Tapınak'ta Yahudiler, Sukot sırasında dünyadaki 70 ulusun kefaretini simgeleyen 70 boğa sundular.
Özetle Sukkot, doğayla birlik zamanı, doğal dünyanın korkularını aşma fırsatı ve doğa üzerindeki kutsallık ile doğa içindeki kutsallık arasındaki uzlaşmayı teşvik eden evrensel bir tatil olarak kutlanıyor. Bu makale Sukkot'un farklı topluluklar arasında uyum ve bağlantıyı teşvik etmedeki önemini vurgulamaktadır.
Biz ve tüm dünya Roş Aşana'da sürekli yenileniyoruz. Tarihe bakışımızın iyimser olduğunu anlamaya yönlendiriliyoruz. Çünkü çöküş ve bozulma sırasında meydana gelen süreçler, daha kapsamlı inşa ve yenilenme sürecinin bir parçası.
