Therefore, Noahides should not be burdened with statements like, “this graft is forbidden,” or, “according to Jewish law, this is theft.” Instead, there exists human reasoning and legislation that does not have to match Jewish law. This second opinion is, indeed, the primary one. This last view is considered authoritative in halakha.

Bir kişi yedi emri neye dayanarak kabul eder? Moşe’nin Tora’sına inandıkları için mi? Yoksa akılları ve ahlakları onları bunu yapmaya zorladığı için mi?

Yahudi halkı, İsrailliler, Nuh'lara karşı yerine getirmeleri gereken önemli görevlere sahiptirler: onlara dürüstlük ve sevgiyle davranmak. Bu, kimlik belirlemeyi gerektirir, bu yüzden emirlerin kabulü bir mahkeme önünde gerçekleşir.

Herhangi bir ülkenin vatandaşı olan bir kişi, kendi yararına olsun ya da olmasın, o ülkenin yasalarını kabul ettiği gibi, Noahid olmak isteyen ve bu statüyü kabul eden bir kişi de, emirlerine uymaya karar vermeden önce bile, bu anayasanın bağlayıcılığını kabul eder.

Yahudi geleneğinin bir parçası olarak, Yahudi öğrenim evlerinde öğretildiği şekliyle, nesiller boyunca İsrail bilgeleri tarafından bilinen “Nuh Yasası” adı verilen bir çalışma alanı vardır.