Voorbij het Conflict: Navigerend tussen universalisme en particularisme in het tapijt van de Joodse Bestemming

Eindelijk zijn ze voltooid. 

We zullen dieper ingaan op Parshat Vaigash en ons concentreren op Yosef en Yehuda. Na een lang conflict tussen hen is de tijd gekomen voor verzoening. Wat wil Josef? Jozef ziet een kosmopolitische bestemming voor zich. Hoewel hij een afstammeling is van Abrahams familie, is hij geïnteresseerd in het beïnvloeden van grote beschavingen zoals Egypte, maar hij houdt niet zo van particularisme.

Aan de andere kant wilde Jehoeda het tegenovergestelde - volledig particularisme, een verlangen voor de familie om zich te vestigen in het Land Israël en de rest van de wereld te vergeten.

Uiteindelijk stuurde Jakob "...Juda vooruit naar Jozef, om hem naar Gosen te leiden..." [Genesis 46:28

Wat betekent dit? Rashi suggereert dat "voor hem uit" betekent dat hij een plaats voor hem regelde voordat hij aankwam. Echter, later biedt Rashi van de Aggadische interpretatie: "[לְהוֹרֹת] is [dat er onderwijs moet zijn]: voor hem een studiehuis oprichten, van waaruit onderwijs zou uitgaan, een Talmoedacademie bouwen."

Wat is de betekenis hiervan? Jehoeda, door Jakob benoemd tot hoofd van de academie, laat zien dat Jehoeda, die Israëls nationale eigenheid vertegenwoordigt, iets te leren heeft van Jehoeda. Wat moet hij leren? Hij zou de studie moeten gaan doen die  bekend staat als 'politieke wetenschap'. Jozef diende als plaatsvervanger van de koning, en zo'n man begrijpt politiek.

Juda zou moeten begrijpen dat de Messiaanse hoop, de hoop op de terugkeer van Sion, door de politieke dimensie heen gaat.

Dit principe werd in de moderne tijd aangetroffen met de terugkeer van het volk Israël naar hun thuisland. De Heilige, gezegend zij Hij, zond ons een Jood [Theodor Herzl], opgegroeid in de Westerse cultuur en opgeleid in de politieke wetenschappen. Hij legde de rabbijnen uit dat er een staat moest worden opgericht om terug te keren naar Zion.

Het moet gezegd worden dat Jehoeda en Josef het lot veranderden. Jozef, de kosmopoliet, wordt uiteindelijk een bijdrager aan de messiaanse visie van Jozefs zoon - de zionistische aspiratie.

Ondertussen leert ook Juda het universele element van de Israëlische uniciteit kennen en luidt zo het messiaanse tijdperk van de Zoon van David in.

We kunnen zeggen dat er een politieke alliantie wordt gevormd tussen de geest van Juda en het wezen van Jozef.