Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Beyond Creation
The Eighth Day and the Meeting Yet to Come [Shmini]

"And it was on the eighth day" [Leviticus 9:1] - which eighth day?

According to the literal interpretation, it refers to the eighth day after the seven days during which Aaron and his sons sat at the entrance to the Tent of Meeting before the consecration of the Tabernacle. Then, the consecration of the Tabernacle occurred on the eighth day.
However, this doesn't fully satisfy us because when the Hebrew reader reads in the Torah "on the eighth day," it resonates with him on the seventh day of the world's creation.
The Torah told us in the portion of Genesis that when the Holy One, Blessed be He, "rested," i.e., ceased to create, we entered the seventh day, and the Torah does not say that the seventh day ended. From this, we can learn that the entire history is contained within the seventh day of the world's creation, and we anticipate the appearance of the eighth day of creation, in which man and the Holy One, Blessed be He, meet face to face. Here, in the consecration of the Tabernacle was the opportunity for the emergence of the eighth day - "On the eighth day."
That is, in the Tabernacle, at least, we arrive at a world in which the meeting between the Creator and the created is possible.

However, an incident occurred. The incident of Nadab and Abihu can be said to have slightly disrupted the plan, so we are still on the seventh day, and only he who merits entering the Temple also merits meeting face-to-face with the Creator on the eighth day, which is contracted to the place of the Temple.
However, it cannot be said that it was an absolute failure.

Nadab and Abihu paid a heavy price due to the inspiration of the Divine Presence in the Tabernacle. But thanks to this inspiration, a meeting took place between two Torahs: the Torah of Moses and the Torah of Aaron.
Until now, in the portions, we have seen parts of the Torah of Moses, which demands man to be perfect, to be ruled by intellect. There are no sins according to the Torah of Moses.
In contrast, the Torah of Aaron is friendly to the people of Israel; a person can sin and fail, but even if he fails, there is a solution, and atonement is possible. And this is the Torah of Aaron.
And here in our portion, we see a halachic dispute following the death of Nadab and Abihu, as when Moses commands one thing, and Aaron and his sons do another.
Moses comes with serious accusations: why are you transgressing the word of God that I transmitted? And then Aaron, in a halachic dispute, says to Moses, you are mistaken in understanding what you are transmitting. That is, here something incredible is revealed: the word of God is transmitted by Moses; the interpretation of the word of God depends on the House of Study, and in the House of Study, Moses and Aaron are equal, and in our case, the law follows the words of Aaron.
This means that the Divine Presence, previously in heaven, descended to earth. But where on earth? To the House of Study. The divine revelation continues in the House of Study, and the oral Torah is passed from generation to generation.

More Weekly Portions

Goddelijke leiding en menselijke stemmen: Het tapijt van de wet weven

In Parshat Pinhas veroorzaken de dochters van Zelophehad een cruciale verandering in de Joodse erfwetten, wat leidt tot een nieuwe richtlijn die dochters toestaat om te erven als er geen zonen zijn. Dit verhaal illustreert de dynamische interactie tussen goddelijke leiding en het initiatief van het volk. Mosjé, aanvankelijk onzeker, ontvangt pas instructies van Hasjem nadat de dochters hun bezorgdheid uiten. Dit verhaal, samen met soortgelijke gevallen, onderstreept het belang van de rol van het volk in de evolutie van de Joodse wet en de Goddelijke openbaring door gemeenschappelijk onderzoek en antwoord.

e zijn andere van dit soort vragen waar we zien dat het initiatief voor verduidelijking van het volk komt, en dan openbaart de Heilige, Gezegend zij Hij, de oplossing aan Mosjé. Dit onderstreept de waarde van de rol van het volk in het zoeken naar begrip en het Goddelijke antwoord op hun vragen.

Wat betekent dit alles? Het betekent dat de Tora via twee kanalen wordt geopenbaard: één direct kanaal van Boven, via Mosjé - Mozes, onze leraar, de rabbi - maar er is ook Tora die via het publiek, via de natie van beneden gaat. 

Stel dat we ons verdiepen in de gemene deler van alle gevallen waarin Mosjé niet meteen het antwoord wist. In dat geval zijn ze allemaal op een of andere manier verbonden met Josef. Josef ben Ja'akov en zijn nakomelingen zijn degenen die deze vragen stellen. Hieruit begrijpen we dat om de Goddelijke Wil te kennen, we in twee richtingen moeten luisteren: van Boven naar beneden, maar ook naar het Goddelijke Woord dat van beneden naar Boven werkt via het volk. De mensen hebben een bepaalde wijsheid, een goddelijke heilige geest die in hen leeft, die ons soms de wet en de uitspraak leert.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Van sterfelijkheid naar eeuwigheid: Het pad van de rode koe naar zuivering

In Parshat Hukat symboliseert het ritueel van de rode koe (para aduma) de zuivering van de onzuiverheid van de dood, die geworteld is in de zonde van de Boom der Kennis. Het ritueel bestaat uit het mengen van as met levend water, dat het lichaam en de ziel voorstelt en het herstel van het leven door wederopstanding illustreert. Dit proces onderstreept, ondanks de symbolische helderheid, een Goddelijk mysterie - de overgang tussen leven en dood gaat het menselijk begrip te boven. De Midrasj benadrukt het geheim van de rode koe en benadrukt de diepe en ondoorgrondelijke aard van wederopstanding en de Goddelijke Wil.

Search