Vergeleken met Parshat Terumah, waar het vers spreekt over de bouw van de Tabernakel uit de vrijwillige bijdragen van ieder individu, "van ieder wiens hart hem inspireert tot vrijgevigheid, zult u Mijn offer nemen," in Parshat Tetzaveh, hebben we een gebod! "En je zult de kinderen van Israël bevelen" - niet langer vertrouwend op de vrijwillige bijdragen van het individu, maar ze moeten geboden worden. Er is een verschil tussen dingen die als donatie worden gebracht en die overblijven, zoals goud, zilver, blauw en paars garen, die allemaal vele jaren in de Tabernakel blijven. Dit is in tegenstelling tot Parshat Tetzaveh, dat spreekt over vergankelijke voorwerpen. Bijvoorbeeld, de olie die in de menora wordt geplaatst, elke dag moet er verse olie worden geplaatst. De natuurlijke neiging van mensen om te doneren is om bijvoorbeeld een gebouw te bouwen waarop de naam van de donateur zal worden geschreven.
Maar betalen voor een lunch die vandaag bestaat en morgen niet meer bestaat, is ingewikkelder. Hier is een gebod nodig omdat Parshat Tetzaveh spreekt over een laag niveau van bereidheid voor mensen om deel te nemen aan heiligheid. Nee, want wat zegt het vers? "En zij zullen u zuivere olijfolie brengen." Dat wil zeggen, je geeft in eerste instantie een bevel. Toch wek je de spontane vrijgevigheid van de kinderen van Israël weer op, "en zij zullen tot u brengen zuivere olijfolie, fijngestampt voor verlichting, om de lampen voortdurend aan te steken," dus er is ook een opvoedkundige strategie. We beginnen met een gebod en langzaam.
Hij keerde terug naar vrijgevigheid. Er is een toevoeging in deze portie die we nog moeten vinden in Parshat Terumah: het wierookaltaar. Er is wierook in de Tabernakel; wat geeft deze wierook? Het geeft een goede geur. Dat wil zeggen, de mens heeft subjectieve prikkels nodig om hem met de heiligheid te verbinden. Hij heeft priesterkleding nodig voor eer en glorie. Er is een verbinding met de heiligheid die komt door de actie van verbeelding en de geur van de kleding; dit alles is een nieuwigheid van de Parshat Tetzaveh voor iemand wiens intellectuele werk niet bevredigend is, hij heeft ook de actie van verbeelding nodig.
