Het boek Deuterenomium opent met Parashat Dvarim (woorden) en het is het boek van het Eretz Yisrael. (Land van Israel).
Het Land van Israel is inderdaad bedoeld voor het Volk Israel, maar wat het Volk Israel in het Land doet is bedoeld als een model voor de hele mensheid om te volgen. Per slot van rekening geeft de hele Torah, in de eerste vier boeken, een reeks instructies, mitsvot en wetten. Maar begrijpen we waar dit allemaal op gericht is?
Daartegenover zien we in het boek Deuteronomium plotseling dat alle mitsvot ge-ordend zijn als de politieke grondwet voor het Hebreeuwse volk in hun land. En dit onthult ons dat de Torah de intentie heeft om politieke ordeningen aan te brengen, iets dat uniek is voor de Joodse Religie.
Alle religies zijn niet direct bezig met politieke kwesties. Het wordt soms ook beschouwd als het vermengen van twee verschillende soorten. Men denkt dat religie zich alleen bezighoudt met zaken die het individu aangaan, terwijl de Staat zich richt op zaken die de gemeenschap aangaan. De wereld is er al aangewend om te geloven (via het Christendom) in de volgende uitspraken: “ Geef aan Ceasar wat des Ceasar’s is, en aan God wat van God is. Het Jodendom vindt deze aanname problematisch.
In Deuteronomium onthult de Torah namelijk dat dit niet de correcte weg is. Wat van de keizer is, behoort aan God. De juiste instelling van een maatschappij zou moeten zijn dat het zich richt naar de Heilige Ene, gezegend is Hij. Hieruit volgt dat het tegenovergestelde van de voornoemde aanname geleerd zou moeten worden!
De verplichting om politieke zaken te behandelen komt voort uit het feit dat politiek de belangrijkste hefboom is om zaken in de mensheid vooruit te helpen. Daarom moeten we zorgen voor heiligheid (zelfs) in de politiek, waar het Boek Deuteronomium over gaat.
Nu kunnen we begrijpen dat wat het volk Israël in hun land doet, bedoeld is om een voorbeeld te zijn voor andere naties om te volgen. Elk volk zou moeten putten uit het model van richtlijnen voor de samenleving uit de wegen van het volk Israël, elk land zoals dat voor hen geschikt is. Daarom is één van de zeven Noachidische geboden het oprichten van een rechtssysteem. Dit betekent dat iedere natie een geschikt sociaal systeem moet oprichten dat het framework is voor eerlijk en rechtvaardig gedrag en niet alleen ten aanzien van spiritualiteit. Deuteronomium leert dat het een religieus fundament is wanneer de maatschappij zich bezighoudt met rechtvaardigheid en eerlijkheid voor iedereen.