Noach - De Toren van Babel; Eenheid – Geen Uniformiteit

Het verhaal van de Toren van Babel vinden we in de wekelijkse portie van Noach en het is één van de wonderlijke verhalen van de Tora. Het openbaart ons het geheim van de verspreiding van de menselijke cultuur. De Tora beschrijft dat nadat de mensheid de wereld had geteisterd met geweld en diefstal, resulterend in een vloed van zelfvernietiging, een generatie een toren probeerde te bouwen om de volgende vloed te voorkomen.

 Wat is het verband tussen de Toren van Babel en het voorkomen van de zondvloed? De Midrasj suggereert dat ze een pijler wilden bouwen die het uitspansel zou ondersteunen om te voorkomen dat het zou instorten en de wereld opnieuw zou overstromen. Het is duidelijk dat de Tora ons niet zo'n kinderachtig verhaal wil vertellen zonder onderliggende bedoeling.

De achterliggende bedoeling is dat ze zich realiseerden dat geweld ontstaat omdat mensen van elkaar verschillen. Daaruit ontstond het totalitaire idee om een verenigde mensheid te creëren. Hoe creëer je een verenigde mensheid? Door iedereen hetzelfde te laten doen. Iedereen bouwt samen een toren. Tijdens de bouw van de toren zullen mensen worden geboren en ze zullen sterven zonder ooit het einde van dit bouwwerk te zien. Met andere woorden, het gaat om een menselijke samenleving waar het individu van geen belang meer is, maar die alleen maar waarde ziet in het collectief.

Dit vinden we uitgedrukt in de midrasj van Pirkei DeRabbi Eliezer. Daar lezen we: "Wanneer iemand tijdens de bouw van de toren viel en stierf, schonk niemand deze persoon aandacht. Maar wanneer er een baksteen viel en deze brak, huilde iedereen en zei: "Hoe lang is het nog nodig voordat die vervangen zal worden ?

We kunnen duidelijk uit het resultaat leren dat hun poging mislukt is. Het idee om een mensheid te creëren zonder enig verschil tussen identiteiten, culturen, of verschillende persoonlijkheden - zal uiteindelijk, ondanks alle goede bedoelingen, een soort hel creëren.

Daarna, na de val van de Toren, wordt er een nieuwe poging ondernomen om de mensheid te verenigen. Hoewel, deze poging wordt alleen vermeld in de Tora en ze werd ondernomen door een man met de naam Asjoer. Er staat geschreven: "Vanuit dat land ging Asjoer op weg". Rasji zegt dat Asjoer zag dat zijn zonen in opstand waren gekomen, op de plaats waar ze Nimrod gehoorzaamden om de toren te bouwen, en dat hij hen verliet en er alleen op uittrok. We zien dat deze man, Asjoer, de stichter van de Assyrische natie, eigenlijk een rechtvaardig man was. Hij verwierp het idee dat een individu er niet toe doet. We kunnen ons afvragen: waarom werd hij dan niet gekozen om een uitverkoren volk te stichten om de mensheid te verlossen?

Het antwoord is heel eenvoudig. De Assyriërs rebelleerden wel tegen Nimrod, maar ze bouwden Nineve. Nineve is het alternatief voor Babel, maar "in Ninve is ook Babel." Met andere woorden, vaak wil de rebel zelf de heerser zijn. Daarom wordt hij soms een heerser die moeilijker is dan de tiran die hij omver wou werpen.

We leren dat de prachtige persoonlijkheid van onze voorvader Abraham verschijnt nadat al deze pogingen plaats hadden gevonden. De Tora zegt over hem: "En in u zullen alle families van de aarde gezegend worden." Abrahams taak bestaat er niet in om zijn identiteit op te leggen aan de hele mensheid, maar integendeel wil hij een ontmoetingspunt zijn voor de hele mensheid.

Dit is het prachtige concept van "een uitverkoren volk onder alle volken." Het doel is dat alle naties het gevoel hebben dat er een centraal punt bestaat dat het goede uitstraalt naar iedereen, zonder te eisen dat iedereen verandert. De les is er een van eenheid, niet van uniformiteit. Eenheid betekent dat alle verschillende individuen hun eigenheid behouden, maar zich met liefde verbinden met een centraal punt.

Dit is bestemming en het doel van het volk Israël.