Voorbij de stilte: Onthullingen van namen, identiteit en solidariteit in het Exodusverhaal

"Een man uit het huis van Levi trouwde met een dochter van Levi. "De vrouw werd zwanger en baarde een zoon, en [toen] ze zag dat hij goed was, verborg ze hem drie maanden lang". "Zijn zuster stond van verre om te weten wat er met hem gedaan zou worden." "Farao's dochter ging naar beneden om te baden." 

Al deze verzen, of delen van de verzen die we hebben gebracht, hebben één ding nodig - namen. We willen weten wie de man is, wie de vrouw is, wie het kind is, wie de dochter van Farao is en wie de zus is. We weten het uit andere bronnen, maar de tekst laat de namen van de personages hier opzettelijk weg. Dit is bedoeld om een schrapping van namen binnen de context van Egypte over te brengen. Terwijl onze gedeelte begint met de woorden 'Dit zijn de namen van de zonen van Israël', verdwijnen de namen geleidelijk naarmate we verder komen in het verhaal.

Egypte verwijst naar individuen op een onpersoonlijke manier die de persoonlijke waarde van de persoon niet erkent. Alleen bij Mozes staat geschreven: "Ze noemde hem Mozes." Wat betekent Mozes? Mozes is een Egyptische term voor het woord Jongen. "Zij zei: "Want ik heb hem uit het water getrokken." Een Hebreeuwse interpretatie van een Egyptische naam, wat pas betekent nadat Mozes naar Midian vlucht en met Zippora trouwt - ah, opeens zijn er namen, de namen van Mozes, Jethro, Reuel, Zippora en hun zoon Gershom, en ook de naam van de Heilige, gezegend zij Hij, wordt eindelijk onthuld als Hij tegen Mozes zegt: 'Wil je Mijn naam weten? Hier is Mijn naam.'

We begrijpen dat onze voorouders in Egypte werden 'ondergedompeld' - in de terminologie van 'uitwissing' - in de diepte van een cultuur die werd uitgewist. Daarom moest Mozes beslissen tot welke cultuur hij behoorde. Als er geschreven staat: 'Mozes ging uit naar zijn broeders,' moeten we ons afvragen wie dat zijn. Rabbi Abraham Ibn Ezra gelooft dat het verwijst naar de Egyptenaren, terwijl de Ramban zegt dat het verwijst naar de Hebreeën. Mozes moest het voor zichzelf ophelderen, dus ging hij op onderzoek uit. Toen hij zag dat een Egyptenaar een Hebreeër sloeg, begreep hij het en voelde hij dat het Hebreeuwse volk zijn broeders waren. Mozes' solidariteit bracht hem tot deze realisatie, waardoor hij verbonden werd met het lot van het Hebreeuwse volk, omdat hij zich identificeerde met hun lijden."