Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Onderzoek naar de invloed van Jakob op de essentie van Joods leiderschap

Jakob's bedoeling om zijn kinderen in dit hoofdstuk te verzamelen was om specifieke zegeningen en profetieën aan elk van zijn zonen te geven voordat hij overleed. De zegeningen stelden Jakob in staat om zijn liefde te uiten en zijn kinderen te leiden terwijl zij hun levenspad vervolgden. Er staat geschreven: 'Ieder naar zijn zegening zegende hij hen.' Hoewel de woorden aan Ruben, Sjimon en Levi misschien minder gunstig lijken, legt Rabbi Isaac Abarbanel uit dat Jacob zijn zonen wilde uitleggen wie van hen het koningschap waardig is en in staat is om politiek te leiden. Deze beschrijving verklaart voornamelijk de essentie van de zegeningen.

Ruben: '[Je hebt] de rusteloosheid van water.' Iemand zonder geduld kan geen politiek leiden. Politiek vereist geduld.

Hoe zit het met Sjimon en Levi? Zij zijn fanatiek, religieus fanatiek. IJver kan soms heilzaam zijn in buitengewone tijden in de geschiedenis. Maar de hele tijd ijver gebruiken om een land te leiden is niet geschikt.

Hoe zit het met Zebulon? Zebulon 'zal aan de kust van de zeeën wonen', wat betekent dat hij een brede, universele cultuur heeft en in wezen geneigd is om de regio boven het welzijn van zijn natie te verkiezen.

En hoe zit het met Issachar? 'Een ezel met sterke botten,' hij bestudeert Tora, een richting die niet veel waarde ziet in politieke onafhankelijkheid. Daarom staat er geschreven: 'Hij zag een rustplaats, dat het goed was, en het land, dat het aangenaam was, en hij boog zijn schouder om [lasten] te dragen, en hij werd een contractarbeider.'

Hoe zit het dan met Dan? Dan weet hoe hij moet vechten, maar hij weet hoe hij guerrillaoorlogen moet voeren zoals Simson de held, wat goed is als het doel onafhankelijkheid is, maar niet geschikt om een heel land te leiden...

Aan de andere kant zien we dat 'Gad, een troep zal uit hem voorttrekken,' lijkt alsof hij een heel leger kan aanvoeren, maar het vervolg van de zin beweert dat hij dat ook zal doen, 'en het zal terugtrekken in zijn sporen.' Als hij verovert, denkt hij dat de richting waarin hij veroverd heeft ook kan worden teruggegeven. Hij heeft geen echte band met het land.

Dus misschien Nafthali en Aser? Nafthali staat bekend als iemand die 'mooie woorden uitspreekt', wat betekent dat hij de minister van Onderwijs en Cultuur kan zijn, terwijl Asher de minister van Economie kan zijn 'en vorstelijke lekkernijen zal voortbrengen'.

Noch Nafthali noch Asher kunnen echter het grote geheel zien. Daarom zijn zij geen kandidaten om de natie te leiden.

Hoe zit het met Jozef? Integendeel, er staat geschreven dat 'zijn boog sterk gevestigd was, en de armen van zijn handen stevig gemaakt door de handen van de machtige God van Jakob,' maar hij wordt niet bewonderd, en 'zij stapelden bitterheid op hem en werden twistziek; ja, boogschutters verachtten hem.' Jozef kan dus slechts soms de natie leiden vanwege zijn individualiteit.

Hoe zit het met Benjamin? 'Hij zal roven; 's morgens zal hij buit verslinden en 's avonds zal hij de buit verdelen.' Hij kan regeren aan het begin van de monarchie zoals Saul en aan het einde van de monarchie zoals Esther en Mordechai, maar hij kan de historische reeks niet voortzetten.

En hoe zit het met Juda? 'Een leeuwenwelp.' Juda is in de eerste plaats een welp, dan een leeuw, dan een leeuwin. Hij kent het geheim van 'Kimah kimah,' wat geduld in de politiek betekent, en daarom krijgt hij bewondering. Voor jou zullen je broers je erkennen. Hij is geschikt om te regeren.

[Alle citaten uit Genesis 49].

More Weekly Portions

Goddelijke leiding en menselijke stemmen: Het tapijt van de wet weven

In Parshat Pinhas veroorzaken de dochters van Zelophehad een cruciale verandering in de Joodse erfwetten, wat leidt tot een nieuwe richtlijn die dochters toestaat om te erven als er geen zonen zijn. Dit verhaal illustreert de dynamische interactie tussen goddelijke leiding en het initiatief van het volk. Mosjé, aanvankelijk onzeker, ontvangt pas instructies van Hasjem nadat de dochters hun bezorgdheid uiten. Dit verhaal, samen met soortgelijke gevallen, onderstreept het belang van de rol van het volk in de evolutie van de Joodse wet en de Goddelijke openbaring door gemeenschappelijk onderzoek en antwoord.

e zijn andere van dit soort vragen waar we zien dat het initiatief voor verduidelijking van het volk komt, en dan openbaart de Heilige, Gezegend zij Hij, de oplossing aan Mosjé. Dit onderstreept de waarde van de rol van het volk in het zoeken naar begrip en het Goddelijke antwoord op hun vragen.

Wat betekent dit alles? Het betekent dat de Tora via twee kanalen wordt geopenbaard: één direct kanaal van Boven, via Mosjé - Mozes, onze leraar, de rabbi - maar er is ook Tora die via het publiek, via de natie van beneden gaat. 

Stel dat we ons verdiepen in de gemene deler van alle gevallen waarin Mosjé niet meteen het antwoord wist. In dat geval zijn ze allemaal op een of andere manier verbonden met Josef. Josef ben Ja'akov en zijn nakomelingen zijn degenen die deze vragen stellen. Hieruit begrijpen we dat om de Goddelijke Wil te kennen, we in twee richtingen moeten luisteren: van Boven naar beneden, maar ook naar het Goddelijke Woord dat van beneden naar Boven werkt via het volk. De mensen hebben een bepaalde wijsheid, een goddelijke heilige geest die in hen leeft, die ons soms de wet en de uitspraak leert.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Van sterfelijkheid naar eeuwigheid: Het pad van de rode koe naar zuivering

In Parshat Hukat symboliseert het ritueel van de rode koe (para aduma) de zuivering van de onzuiverheid van de dood, die geworteld is in de zonde van de Boom der Kennis. Het ritueel bestaat uit het mengen van as met levend water, dat het lichaam en de ziel voorstelt en het herstel van het leven door wederopstanding illustreert. Dit proces onderstreept, ondanks de symbolische helderheid, een Goddelijk mysterie - de overgang tussen leven en dood gaat het menselijk begrip te boven. De Midrasj benadrukt het geheim van de rode koe en benadrukt de diepe en ondoorgrondelijke aard van wederopstanding en de Goddelijke Wil.

Search