Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Holiness Embodied
Sabbath Sanctity and Tabernacle Labor [Vayakhel]

The Essential Connection Between the Commandments of the Tabernacle and the Commandments of Sabbath Observance

When Moses announced the task of building the Tabernacle at the beginning of Parashat "Vayakhel," the Torah devoted several verses to the commandments of the Sabbath. 

Mentioning the commandments of the Sabbath seems puzzling since the entire portion discusses how to build the Tabernacle. Why, then, is Sabbath mentioned at the opening of the Parasha? There is an essential connection between the commandments of the Sabbath and those of the sanctuary. Our sages taught us that the text intends to say that the sanctuary's construction should not occur on the Sabbath. 

Therefore, the prohibition of building the Tabernacle on the Sabbath, namely, the prohibition of performing the Tabernacle's tasks on the Sabbath, teaches us that the functions of the Tabernacle are the prohibited labor of the Sabbath! All thirty-nine laborers required to build the Tabernacle are the same laborers forbidden on the Sabbath. 

The revelation of holiness in time is through Sabbath observance, and the revelation of holiness in place is in the Temple.

The Sabbath is the 'sanctuary' in time. On the Sabbath day itself, there is no need to build 'another' sanctuary. How is the sanctuary expressed on the Sabbath? It is through the 'holiness of time,' through the Sabbath meal, the prayers of the Sabbath, and the rest of the Sabbath. Once a week, on Sabbath day, we are in a perfect world.

In parallel, the sanctuary (which Moses was commanded to build in the portion) transfers the holiness of the Sabbath to place and space. There are two ways of revealing the perfect world in the human world, either in time or place.

How did we specifically reach the number of thirty-nine laborers?

It's pretty simple. In one of the ancient books of Torah secrets, "Sefer Yetzirah" , we learned that the world was created with twenty-two letters (of the Hebrew alphabet) and ten numbers (from one to ten). It follows that the structure of the world is built on those thirty-two paths and routes composed of twenty-two letters, expressing the world of quality, plus ten numbers expressing the world of quantity. So far, we've explained against thirty-nine labors (22+10). But wait,  how did seven more come about? It is necessary to know that seven letters behave doubly in their pronunciation. Once, they can be pronounced softly, but when those seven letters are given an inner emphasis, they change their pronunciation, strengthening their expression. For example, in the letter 'Peh' [corresponding to the English letter 'F'], when an emphasis is added [STRENGTHENING THE LETTER  From 'F' to 'P'], it is pronounced strongly [parallel to the letter. There are seven such letters in the Hebrew language! And when we add to those thirty-two letters mentioned at the beginning another seven emphasized letters, it turns out to be thirty-nine [32+7=39], corresponding to the thirty-nine labors done in the Tabernacle to erect and build it.

It is possible to delve into the details of the Sabbath labors and see which letter or number they correspond to. We will not do this in the framework of these brief remarks on the portion; we will leave it to the curiosity of those interested.

How should every Noahide behave on Sabbath? Is it permissible for a Noahide to observe the Sabbath in full? Is it appropriate for him to observe the Sabbath like the people of Israel? You can find this and more in the book 'Brit Shalom - Daily Laws for Noahides' 

Blessings from Jerusalem

More Weekly Portions

Goddelijke leiding en menselijke stemmen: Het tapijt van de wet weven

In Parshat Pinhas veroorzaken de dochters van Zelophehad een cruciale verandering in de Joodse erfwetten, wat leidt tot een nieuwe richtlijn die dochters toestaat om te erven als er geen zonen zijn. Dit verhaal illustreert de dynamische interactie tussen goddelijke leiding en het initiatief van het volk. Mosjé, aanvankelijk onzeker, ontvangt pas instructies van Hasjem nadat de dochters hun bezorgdheid uiten. Dit verhaal, samen met soortgelijke gevallen, onderstreept het belang van de rol van het volk in de evolutie van de Joodse wet en de Goddelijke openbaring door gemeenschappelijk onderzoek en antwoord.

e zijn andere van dit soort vragen waar we zien dat het initiatief voor verduidelijking van het volk komt, en dan openbaart de Heilige, Gezegend zij Hij, de oplossing aan Mosjé. Dit onderstreept de waarde van de rol van het volk in het zoeken naar begrip en het Goddelijke antwoord op hun vragen.

Wat betekent dit alles? Het betekent dat de Tora via twee kanalen wordt geopenbaard: één direct kanaal van Boven, via Mosjé - Mozes, onze leraar, de rabbi - maar er is ook Tora die via het publiek, via de natie van beneden gaat. 

Stel dat we ons verdiepen in de gemene deler van alle gevallen waarin Mosjé niet meteen het antwoord wist. In dat geval zijn ze allemaal op een of andere manier verbonden met Josef. Josef ben Ja'akov en zijn nakomelingen zijn degenen die deze vragen stellen. Hieruit begrijpen we dat om de Goddelijke Wil te kennen, we in twee richtingen moeten luisteren: van Boven naar beneden, maar ook naar het Goddelijke Woord dat van beneden naar Boven werkt via het volk. De mensen hebben een bepaalde wijsheid, een goddelijke heilige geest die in hen leeft, die ons soms de wet en de uitspraak leert.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Van sterfelijkheid naar eeuwigheid: Het pad van de rode koe naar zuivering

In Parshat Hukat symboliseert het ritueel van de rode koe (para aduma) de zuivering van de onzuiverheid van de dood, die geworteld is in de zonde van de Boom der Kennis. Het ritueel bestaat uit het mengen van as met levend water, dat het lichaam en de ziel voorstelt en het herstel van het leven door wederopstanding illustreert. Dit proces onderstreept, ondanks de symbolische helderheid, een Goddelijk mysterie - de overgang tussen leven en dood gaat het menselijk begrip te boven. De Midrasj benadrukt het geheim van de rode koe en benadrukt de diepe en ondoorgrondelijke aard van wederopstanding en de Goddelijke Wil.

Search