Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

From Wilderness to Promised Land
The Evolution of Kosher Meat Consumption
[Aharei Mot]

Dalla natura selvaggia alla terra promessa: l'evoluzione del consumo di carne kosher

Parshat Achrei Mot impone restrizioni al consumo di carne. Per consumare carne, un animale deve essere macellato secondo le linee guida kosher. Nei nostri tempi moderni, ciò comporta in genere la macellazione di un animale kosher in un macello e il trasporto della carne in tavola. Tuttavia, durante il soggiorno degli Israeliti nel deserto, il consumo di carne animale era consentito solo come parte di un'offerta sacrificale. La Torah afferma esplicitamente che era severamente vietato offrire sacrifici di bovini o pecore al di fuori del Tabernacolo.

La domanda sorge spontanea: perché questa restrizione? 

Una spiegazione semplice è che nel deserto c'era la tendenza ad adorare gli idoli, come alluso nel versetto: "E non macelleranno più i loro sacrifici ai satiri dietro ai quali si allontanano" (Levitico 17:7). La Torah mirava ad allontanare gli Israeliti da questo pericoloso incontro con la natura selvaggia. 

Va bene, ma cosa succede se un individuo trasgredisce le direttive della Torah e massacra un bue, una pecora o una capra all'interno o all'esterno dell'accampamento senza portarlo al Tabernacolo? Qui, la Torah ci sorprende dichiarando: "questo [atto] sarà conteggiato per quell'uomo come il sangue che ha sparso" (Levitico 17:4). In altre parole, un simile massacro è considerato omicidio. Quando un individuo versa sangue, anche quello di un animale, ma non secondo le istruzioni di Dio, manifesta essenzialmente una ferocia che lo equipara a un assassino.

Entrando nella Terra d'Israele, ai nostri antenati fu permesso di consumare "carne del desiderio", che è la possibilità di consumare carne ovunque volessero. Ciò simboleggia l'espansione del dominio del Tabernacolo e del Tempio per comprendere l'intera terra d'Israele.

More Weekly Portions

Goddelijke leiding en menselijke stemmen: Het tapijt van de wet weven

In Parshat Pinhas veroorzaken de dochters van Zelophehad een cruciale verandering in de Joodse erfwetten, wat leidt tot een nieuwe richtlijn die dochters toestaat om te erven als er geen zonen zijn. Dit verhaal illustreert de dynamische interactie tussen goddelijke leiding en het initiatief van het volk. Mosjé, aanvankelijk onzeker, ontvangt pas instructies van Hasjem nadat de dochters hun bezorgdheid uiten. Dit verhaal, samen met soortgelijke gevallen, onderstreept het belang van de rol van het volk in de evolutie van de Joodse wet en de Goddelijke openbaring door gemeenschappelijk onderzoek en antwoord.

e zijn andere van dit soort vragen waar we zien dat het initiatief voor verduidelijking van het volk komt, en dan openbaart de Heilige, Gezegend zij Hij, de oplossing aan Mosjé. Dit onderstreept de waarde van de rol van het volk in het zoeken naar begrip en het Goddelijke antwoord op hun vragen.

Wat betekent dit alles? Het betekent dat de Tora via twee kanalen wordt geopenbaard: één direct kanaal van Boven, via Mosjé - Mozes, onze leraar, de rabbi - maar er is ook Tora die via het publiek, via de natie van beneden gaat. 

Stel dat we ons verdiepen in de gemene deler van alle gevallen waarin Mosjé niet meteen het antwoord wist. In dat geval zijn ze allemaal op een of andere manier verbonden met Josef. Josef ben Ja'akov en zijn nakomelingen zijn degenen die deze vragen stellen. Hieruit begrijpen we dat om de Goddelijke Wil te kennen, we in twee richtingen moeten luisteren: van Boven naar beneden, maar ook naar het Goddelijke Woord dat van beneden naar Boven werkt via het volk. De mensen hebben een bepaalde wijsheid, een goddelijke heilige geest die in hen leeft, die ons soms de wet en de uitspraak leert.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Van sterfelijkheid naar eeuwigheid: Het pad van de rode koe naar zuivering

In Parshat Hukat symboliseert het ritueel van de rode koe (para aduma) de zuivering van de onzuiverheid van de dood, die geworteld is in de zonde van de Boom der Kennis. Het ritueel bestaat uit het mengen van as met levend water, dat het lichaam en de ziel voorstelt en het herstel van het leven door wederopstanding illustreert. Dit proces onderstreept, ondanks de symbolische helderheid, een Goddelijk mysterie - de overgang tussen leven en dood gaat het menselijk begrip te boven. De Midrasj benadrukt het geheim van de rode koe en benadrukt de diepe en ondoorgrondelijke aard van wederopstanding en de Goddelijke Wil.

Search