Path
icons8-right_arrow
      Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Parashat Ekev
De Ziel voeden: de Hartverwarmende Reis van Zegeningen na de Maaltijd!

Mitzvah: Zegen na een Maaltijd

Een van de belangrijkste mitsvot in Parsha Ekev heeft betrekking op het feit dat het Volk Israël op het punt staat het Land Israël binnen te gaan. De Tora belooft een vruchtbaar land vol vruchten te zijn - tarwe en gerst, wijnstokken, vijgen, granaatappels, enz. En over 

al deze vruchten wordt gezegd: "Je zult eten, verzadigd zijn en dan Adonai, je God, zegenen." 

Hoewel dit gebod werd gezegd in de context van de intocht van het volk Israël in het Land, is de zegening universeel. In de verhalen uit de Midrasj leren we dat wanneer Abraham gasten in zijn tent ontving, mensen van welk volk dan ook, hij hen van voedsel voorzag en hen vervolgens vroeg om dank je wel te zeggen voor het eten. Als reactie daarop begonnen zij Abraham en zijn vrouw Sarah te bedanken. Abraham onderbrak hen en stelde voor dat zij de Ene die de wereld en alles daarin had geschapen, zouden moeten bedanken. Dit is de basis van de mitswa om een zegening te reciteren over ons voedsel om ons geloof in de Schepper uit te drukken. 

voedsel om ons Geloof in de Schepper uit te drukken.

Laten we opmerken dat Abraham, onze aartsvader, geen metafysische of filosofische bewijzen van Gods bestaan aanbood. In plaats daarvan creëerde hij een situatie waarin zijn gast moest erkennen dat zijn bestaan van buitenaf komt. Dit is wat er gebeurt als iemand eet. Als we dan eten, accepteren we dat we "ontvangers" zouden moeten zijn. Het betekent dat iemand erkent dat hij geschapen werd en dat zijn bestaan niet met hem begon. Vervolgens begrijpt iemand die erkent dat hij een "schepping" is zoals hij gemaakt is, dat er een Schepper is. Dit is de basis van het Jodendom.

 In ons hele geloof, van alle vele gebeden die we opzeggen, wordt alleen de zegen na een maaltijd door de Tora verplicht geacht. De boodschap die hier wordt geïmpliceerd gaat meer over voedsel dan over de openbaring van de Tora bij Sinaï. Het essentiële nieuws hier is dat Hashem de Voorziener is voor de hele wereld. Hij is vriendelijk voor iedereen; daarom is de mitswa van het reciteren van een zegening voor ons voedsel verplicht voor alle naties. Deze verplichting geldt voor elk schepsel dat gevormd is naar het "beeld van God" (B'tselem). Iemand die leeft volgens het Noachitisch geloof moet ook de zegen na een maaltijd reciteren (Birkat HaMazon), zoals uitgelegd in het Brit Olam gebedenboek. In het boek hebben we een versie van de "Zegen na de maaltijd" opgenomen die geschikt is voor leden van alle volkeren.

More Weekly Portions

Rosh-Hashana
Embracing Dual Beginnings:
The Timeless Wisdom of Rosh Hashanah and the Hebrew Calendar

Rosh Hashanah, commencing the Hebrew year, signifies the coexistence of contrasting temporal perspectives: autumn's decay in Tishrei and spring's renewal in Aviv. This dual inception in Nissan and Tishrei embodies perpetual renewal, emphasizing that every moment is a new beginning. Even the processes of decay and deterioration are integral to a broader narrative of construction and optimism, revealing an ever-renewing history where Rosh Hashanah symbolizes our continuous journey towards a brighter future.

Parshat Nitzavim:
Kiezen voor een onbegrensd Leven; de Tora's Spirituele Inzichten over Leven, Dood en Goddelijke Verbinding

In “Nitzavim-Vayelech”  stelt de Tora ons de keuze voor leven en dood voor. Hoewel er een duidelijke voorkeur is voor het leven, zal  een diepere overdenking een geestelijk perspectief op de dood onthullen. De Tora benadrukt dat om het goddelijke te ontmoeten, we het leven moeten kiezen en het morele belang hiervan dienen te omarmen.

Parshat Ki Tavo:
Onthulling van de band: De Erfenis van Kaïn en Abel in de Mitswa van de eerstgeborene resoneert diep.

Verdiep je in het blijvende verhaal van Kaïn en Abel door middel van de mitswa van de eerstgeborene. Dit ritueel, dat Exodus met Shavuot verbindt, onthult de essentie van het met elkaar delen en vernieuwing, en belicht de ingewikkelde verbinding tussen oude geschiedenis, psychologische verjonging en een hernieuwd begrip van het geschenk van de Tora aan de mensheid.

Search