Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Parashat Ekev
De Ziel voeden: de Hartverwarmende Reis van Zegeningen na de Maaltijd!

Mitzvah: Zegen na een Maaltijd

Een van de belangrijkste mitsvot in Parsha Ekev heeft betrekking op het feit dat het Volk Israël op het punt staat het Land Israël binnen te gaan. De Tora belooft een vruchtbaar land vol vruchten te zijn - tarwe en gerst, wijnstokken, vijgen, granaatappels, enz. En over 

al deze vruchten wordt gezegd: "Je zult eten, verzadigd zijn en dan Adonai, je God, zegenen." 

Hoewel dit gebod werd gezegd in de context van de intocht van het volk Israël in het Land, is de zegening universeel. In de verhalen uit de Midrasj leren we dat wanneer Abraham gasten in zijn tent ontving, mensen van welk volk dan ook, hij hen van voedsel voorzag en hen vervolgens vroeg om dank je wel te zeggen voor het eten. Als reactie daarop begonnen zij Abraham en zijn vrouw Sarah te bedanken. Abraham onderbrak hen en stelde voor dat zij de Ene die de wereld en alles daarin had geschapen, zouden moeten bedanken. Dit is de basis van de mitswa om een zegening te reciteren over ons voedsel om ons geloof in de Schepper uit te drukken. 

voedsel om ons Geloof in de Schepper uit te drukken.

Laten we opmerken dat Abraham, onze aartsvader, geen metafysische of filosofische bewijzen van Gods bestaan aanbood. In plaats daarvan creëerde hij een situatie waarin zijn gast moest erkennen dat zijn bestaan van buitenaf komt. Dit is wat er gebeurt als iemand eet. Als we dan eten, accepteren we dat we "ontvangers" zouden moeten zijn. Het betekent dat iemand erkent dat hij geschapen werd en dat zijn bestaan niet met hem begon. Vervolgens begrijpt iemand die erkent dat hij een "schepping" is zoals hij gemaakt is, dat er een Schepper is. Dit is de basis van het Jodendom.

 In ons hele geloof, van alle vele gebeden die we opzeggen, wordt alleen de zegen na een maaltijd door de Tora verplicht geacht. De boodschap die hier wordt geïmpliceerd gaat meer over voedsel dan over de openbaring van de Tora bij Sinaï. Het essentiële nieuws hier is dat Hashem de Voorziener is voor de hele wereld. Hij is vriendelijk voor iedereen; daarom is de mitswa van het reciteren van een zegening voor ons voedsel verplicht voor alle naties. Deze verplichting geldt voor elk schepsel dat gevormd is naar het "beeld van God" (B'tselem). Iemand die leeft volgens het Noachitisch geloof moet ook de zegen na een maaltijd reciteren (Birkat HaMazon), zoals uitgelegd in het Brit Olam gebedenboek. In het boek hebben we een versie van de "Zegen na de maaltijd" opgenomen die geschikt is voor leden van alle volkeren.

More Weekly Portions

Goddelijke leiding en menselijke stemmen: Het tapijt van de wet weven

In Parshat Pinhas veroorzaken de dochters van Zelophehad een cruciale verandering in de Joodse erfwetten, wat leidt tot een nieuwe richtlijn die dochters toestaat om te erven als er geen zonen zijn. Dit verhaal illustreert de dynamische interactie tussen goddelijke leiding en het initiatief van het volk. Mosjé, aanvankelijk onzeker, ontvangt pas instructies van Hasjem nadat de dochters hun bezorgdheid uiten. Dit verhaal, samen met soortgelijke gevallen, onderstreept het belang van de rol van het volk in de evolutie van de Joodse wet en de Goddelijke openbaring door gemeenschappelijk onderzoek en antwoord.

e zijn andere van dit soort vragen waar we zien dat het initiatief voor verduidelijking van het volk komt, en dan openbaart de Heilige, Gezegend zij Hij, de oplossing aan Mosjé. Dit onderstreept de waarde van de rol van het volk in het zoeken naar begrip en het Goddelijke antwoord op hun vragen.

Wat betekent dit alles? Het betekent dat de Tora via twee kanalen wordt geopenbaard: één direct kanaal van Boven, via Mosjé - Mozes, onze leraar, de rabbi - maar er is ook Tora die via het publiek, via de natie van beneden gaat. 

Stel dat we ons verdiepen in de gemene deler van alle gevallen waarin Mosjé niet meteen het antwoord wist. In dat geval zijn ze allemaal op een of andere manier verbonden met Josef. Josef ben Ja'akov en zijn nakomelingen zijn degenen die deze vragen stellen. Hieruit begrijpen we dat om de Goddelijke Wil te kennen, we in twee richtingen moeten luisteren: van Boven naar beneden, maar ook naar het Goddelijke Woord dat van beneden naar Boven werkt via het volk. De mensen hebben een bepaalde wijsheid, een goddelijke heilige geest die in hen leeft, die ons soms de wet en de uitspraak leert.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Van sterfelijkheid naar eeuwigheid: Het pad van de rode koe naar zuivering

In Parshat Hukat symboliseert het ritueel van de rode koe (para aduma) de zuivering van de onzuiverheid van de dood, die geworteld is in de zonde van de Boom der Kennis. Het ritueel bestaat uit het mengen van as met levend water, dat het lichaam en de ziel voorstelt en het herstel van het leven door wederopstanding illustreert. Dit proces onderstreept, ondanks de symbolische helderheid, een Goddelijk mysterie - de overgang tussen leven en dood gaat het menselijk begrip te boven. De Midrasj benadrukt het geheim van de rode koe en benadrukt de diepe en ondoorgrondelijke aard van wederopstanding en de Goddelijke Wil.

Search