Nuh kitabının haftalık bölümünde yer alan Babil Kulesi hikayesi, Tevrat'ın harika hikayelerinden biridir. Bize insan kültürünün yayılmasının sırrını açığa çıkarıyor. Tevrat'ta, insanlığın bir nesil sonra dünyayı şiddet ve hırsızlıkla doldurduğu, bunun sonucunda da herşeyi yok eden bir selin meydana geldiği, bir sonraki tufanı önlemek için bir kule inşa edilmeye çalışıldığı anlatılır.
Babil Kulesi ile tufanın önlenmesi arasındaki bağlantı nedir?
Midraş, gökkubbeyi destekleyecek ve onun çöküp dünyayı tekrar sular altında bırakmasını önleyecek bir sütun inşa etmek istediklerini öne sürüyor. Açıkça görülüyor ki, Tora bize altta yatan bir niyet olmadan bu kadar çocukça bir hikaye anlatmayacak.
Amaç, şiddetin insanların birbirinden farklı olmasından kaynaklandığını fark etmeleridir. Bu nedenle totaliter fikir, birleşik bir insanlık yaratma amacıyla ortaya çıktı. Birleşik insanlığı nasıl yaratırsınız?
Herkesin aynı şeyle meşgul olmasını sağlayarak. Herkes hep birlikte bir kule inşa edecek. İnsanlar kulenin inşası sırasında doğacak ve yapının tamamlandığını göremeden ölecekler. Başka bir deyişle, bireyin hiçbir önemi olmadığı, yalnızca kolektifte değer gördüğü bir insan toplumuyla ilgilidir.
Bu, Pirkei De Rabbi Eliezer'in Midraşik eserinde ifade edilmektedir. Orada şunu öğreniyoruz: "İnşaat sırasında kuleden biri düşüp öldüğünde kimse ona aldırış etmiyordu. Ama bir tuğla düşüp kırılsa herkes ağlıyor ve 'Bunun değiştirilmesi ne kadar sürer?' diyordu. '
Sonuçtan bu girişimin başarısızlıkla sonuçlandığını açıkça öğrenebiliyoruz. Kimlikler arasında, farklı kültürlerde, farklı kişiliklerde hiçbir farklılığın olmadığı bir insanlık yaratma fikri, arkasındaki tüm iyi niyetlere rağmen sonuçta bir tür cehennem yaratacaktır.
Daha sonra Kule'nin yıkılmasından sonra insanları birleştirmek için başka bir girişimde bulunuldu. Ancak bu girişim sadece Tevrat'ta ima edilmiş olup, Aşur adında bir adam tarafından yapılmıştır. Yazıldığı gibi: "Aşur o diyardan çıktı." Raşi, Ashur'un oğullarının kuleyi inşa etmek için Nemrut'a itaat ettikleri yerde isyan ettiklerini görünce onları bırakıp yola çıktığını söylüyor.
Kendi. Asur milletinin kurucusu olan bu adamın, Ashur'un aslında salih bir adam olduğunu görüyoruz. Bireylerin önemli olmadığı fikrini reddetti. O zaman neden insanlığı kurtarmak için seçilmiş bir halk kurmak üzere seçilmediğini sorabiliriz.
Cevap çok basit, Asurlular Nemrut'a isyan ettiler ama Ninova'yı inşa ettiler. Ninova, Babil'in alternatifi ama " Ninveh'de Babil de var." Başka bir deyişle, asi çoğu zaman hükümdarın kendisi olmak ister. Bu nedenle bazen devirmek için savaştığı tirandan daha zorlu bir hükümdara dönüşecektir.
Ancak tüm bu girişimlerden sonra atamız İbrahim'in harika figürünün ortaya çıktığını öğreniyoruz. Tevrat onun hakkında şöyle der: "Ve senin sayende, dünyanın bütün aileleri kutsanacak." İbrahim'in görevi kendi kimliğini tüm insanlığa dayatmak değil, tam tersine tüm insanlığın buluşma noktası olmaktır.
Bu, "tüm uluslardan seçilmiş bir halk" şeklindeki güzel kavramdır. Amaç, tüm ulusların, onlardan değişmelerini talep etmeden, herkese iyilik saçan bir merkezi noktanın olduğunu hissetmeleridir. Ders birlik ve beraberliktir ama tekdüzelik değil. Birlik, tüm farklı bireylerin kendi çeşitlilikleri içinde kalmaları ancak merkezi bir noktaya sevgiyle bağlanmaları anlamına gelir.İsrail halkının kaderi ve hedefi budur.
