Liquid error (sections/custom_mobile-menu line 86): Expected handle to be a String but got LinkListDrop
  • Group 27 Login

Bedenlenen Kutsallık: Şabat Kutsallığı ve Mişkan Emek

Mişkan'ın Emirleri ile Şabat'a Uyum Emirleri Arasındaki Temel Bağlantı

Musa, "Vayakhel" Paraşatının başında Mişkan'ı inşa etme görevini duyurduğunda, Tevrat, Şabat emirlerine birkaç ayet ayırmıştı. Bölümün tamamı Mişkan'ın nasıl inşa edileceğini tartıştığı için Şabat'ın emirlerinden bahsetmek kafa karıştırıcı görünüyor. O halde neden Paraşa'nın açılışında Şabat'tan bahsediliyor? Şabat emirleri ile kutsal yerin emirleri arasında önemli bir bağlantı vardır. Bilgelerimiz bize metnin kutsal alanın inşaatının Şabat'ta yapılmaması gerektiğini söylemeyi amaçladığını öğretti. Bu nedenle, Şabat günü Mişkan'ı inşa etmenin yasağı, yani Mişkan'ın görevlerini Şabat günü yerine getirme yasağı, bize Mişkan'ın görevlerinin Şabat'ın yasaklanmış işleri olduğunu öğretir! Mişkan'ı inşa etmek için gereken otuz dokuz işçinin tamamı Şabat'ta yasaklanan işlerle aynıdır.

Kutsallığın zamanla açığa çıkması Şabat ibadeti yoluyla olur ve kutsallığın yerinde açığa çıkışı Tapınakta olur. 

Şabat, zaman içindeki 'kutsal'dır. Şabat gününde 'başka' bir tapınak inşa etmeye gerek yoktur. Şabat günü kutsal alan nasıl ifade edilir? Bu 'zamanın kutsallığı' aracılığıyla, Şabat yemeği, Şabat duaları ve Şabat'ın geri kalanı aracılığıyla gerçekleşir. Haftanın bir günü, Şabat gününde mükemmel bir dünyadayız. Buna paralel olarak Musa'nın bölümde inşa etmesi emredilen kutsal alan da Şabat'ın kutsallığını mekana ve mekana aktarıyor. Özünde, insan dünyasındaki mükemmel dünyayı zaman ya da mekan olarak ortaya çıkarmanın iki yolu vardır.

Özellikle otuz dokuz işçi sayısına nasıl ulaştık? 

 Oldukça basit. Tevrat'ın sırlarını anlatan eski kitaplardan biri olan "Sefer Yetzirah"ta dünyanın yirmi iki harf (İbrani alfabesinden) ve on sayıdan (birden ona kadar) yaratıldığını öğrenmiştik. Demek ki dünyanın yapısı, nitelik dünyasını ifade eden yirmi iki harf ve nicelik dünyasını ifade eden on sayıdan oluşan otuz iki yol ve rota üzerine inşa edilmiştir. Şu ana kadar otuz dokuz işçiye (22+10) karşı açıklama yaptık. Ama durun, yedi tane daha nasıl ortaya çıktı? Yedi harfin telaffuzunda iki kat davrandığını bilmek gerekir. Bir kez yumuşak bir şekilde telaffuz edilebilirler, ancak bu yedi harfe içsel bir vurgu yapıldığında telaffuzları değişir ve ifadeleri güçlenir. Mesela 'Peh' harfinde [İngilizce 'F' harfine karşılık gelir], vurgu eklendiğinde [MEKTUBU GÜÇLENDİRİR] güçlü bir şekilde ['P' harfine paralel olarak] telaffuz edilir. İbrani dilinde böyle yedi harf var! Ve başlangıçta bahsedilen otuz iki harfe, vurgulanan yedi harf daha eklediğimizde, otuz dokuz [32+7=39] olduğu ortaya çıkıyor; bu da Mişkan'ın inşası ve inşası için yapılan otuz dokuz işe karşılık geliyor. BT. Şabat emeklerinin detaylarına inip bunların hangi harfe veya rakama karşılık geldiğini görmek mümkün. Bu kısımla ilgili kısa açıklamalar çerçevesinde bunu yapmayacağız; ilgilenenlerin merakına bırakıyoruz.

Her Nuhi Şabat gününde nasıl davranmalıdır? 

Bir Nuh'un Şabat gününü tam olarak yerine getirmesi caiz midir? Onun da İsrail halkı gibi Şabat Günü'nü kutlaması uygun mudur? Bunu ve daha fazlasını 'Bris Olam - Nuhoğulları için Günlük Kanunlar'ın Kudüs'ten Bereketleri kitabında bulabilirsiniz.

More Weekly Portions

Divine Guidance & Human Voices: Weaving the Tapestry of Law

In Parshat Pinhas, the daughters of Zelophehad prompt a pivotal change in Jewish inheritance laws, leading to a new directive that allows daughters to inherit when there are no sons. This narrative illustrates the dynamic interaction between divine guidance and the people's initiative. Moshe, initially unsure, receives instructions from HaShem only after the daughters raise their concern. This story, along with similar cases, underscores the importance of the people's role in the evolution of Jewish law and Divine revelation through communal inquiry and response.

Admiration & Jealousy: The Duality of Balaam's Prophecy

In Parshat Balak, Balaam, a renowned prophet among nations, embodies the complex mix of admiration and jealousy towards Israel. Though intending to curse Israel, he ultimately blesses them, illustrating Divine inspiration and prophecy's influence. This paradoxical attitude reflects broader themes of anti-Semitism and the favored child's psychoanalytic response. The Torah emphasizes hope, as prophecy in the synagogue signifies potential Divine influence on all humanity, supported by the Midrash Tanna D'bei Eliyahu's assertion of the Holy Spirit's universal accessibility.

Mortality EterniFrom Mortality to Eternity: The Red Cow’s Path to Purificationty Purification

In Parshat Hukat, the red cow (para aduma) ritual symbolizes purification from the impurity of death, rooted in the sin of the Tree of Knowledge. The ritual involves mixing ashes with living water, representing the body and soul, illustrating life's restoration through resurrection. This process, despite its symbolic clarity, underscores a Divine mystery — the transition between life and death remains beyond human comprehension. The Midrash highlights the red cow's secret, emphasizing the profound and unfathomable nature of resurrection and Divine Will

Search