Parshat Bamidbar bespreekt het gebod om de Israëlieten te tellen, waarbij de nadruk ligt op degenen die in aanmerking komen voor het leger. Deze telling onderstreept de spanning tussen collectieve en individuele identiteiten. De Tora gebruikt de uitdrukking “aantal namen”, waarmee het belang van zowel het collectieve als het individuele wordt aangeduid. De Tora leert dat ware eenheid deze aspecten mengt, waarbij het collectief betekenis krijgt door de uniciteit van elk individu. Dit concept wordt weerspiegeld in het principe van “veralgemening en specificatie” in de interpretatie van de Schrift, met verborgen betekenissen in de getallen, onderzocht door de gematria.

Hoe kan iemand de vader van vele natien zijn? Juist door zijn eigenheid te bewaren. Verrassend genoeg wordt Abraham geïnformeerd dat hij de vader van vele natien is, wanneer hij de besnijdenis uitvoert. Het is duidelijk dat de besnijdenis hem fysiek en geestelijk onderscheidde van de rest van de wereld. Zo kunnen we leren dat als we werkelijk een invloed willen uitoefenen op de wereld, we een zekere eigenheid en bijzonderheid moeten behouden. Joodse eigenheid, het behoud van onze eigen identiteit, is wat ons in staat stelt om de "vader van vele volkeren" te zijn. Dit staat in contrast met de verleiding om te denken dat de weg van assimilatie in de culturen van de wereld ons invloed zal geven. De Tora openbaart ons dat we een zegen brengen aan de hele wereld door juist terug te keren tot 'onszelf'.